دنياي من ستايش

ستايش عزيزم 22مهر تولد بابايي بود كه متاسفانه من نتونستم براي روز تولدش توي وبلاگت پست بزارم و اين روز قشنگ و بهش تبريك بگم.

عزيزم: دستهايم نميرسندتا ستاره ي آرزوهاي محال را برايت بچينم, آنچه از چيدن ستاره برايم مهمتر است روياي ناب آرامش و سعادت توست...!

يادم آمد كه به اندازه ي دشت, بنويسم كه به يادت هستم تو ولي دشت تر از دشت كه نه! تو به اندازه ي دنيا خوبي***

عشق زندگي ام: من با زندگي در كنار تو به آرامش ميرسم و در سايه ي زندگي با تو ميتوانم يكي يكي به آرزوهاي قشنگم برسم پس هميشه با من باش و بگذار اين آرامش و عشق ابدي باشد.

گلم از خدا ممنونم كه تو را در سرنوشت من جاي داده كه من هر روز سپاسگزار اين لطف بزرگش باشم

عزيزم جا داره توي همين وبلاگ به خاطر همه ي مهربونيات و گذشت هايي كه به خاطر من توي زندگي داشتي تشكر كنم و بگم كه تا هميشه مديون مهربونياتم.

عزيزم تو جداي از اينكه يه همسر بسيار نمونه و خوبي براي من هستي يه باباي بينهايت مهربون و خوش اخلاق براي ستايشي و من باز هم به تو افتخار ميكنم.

به خدا عشقمي و تا هميشه دوست دارم......

ميبوسمتتتتتتتتت....

سلام به همه ي دوستاي نيني پيجي و ماماناي عزيز. ازهمتون تشكر ميكنم كه توي مدتي كه ما نبوديم برامون پيغام گذاشتيد ما چند روز رفتيم مسافرت قشم.جاي همتون خالي بود و خوش گذشت و حسابي دلم براي همتون تنگ شده بود . چند روزي هم كه اومديم سرم شلوغ بود و نتونستم بيام سراغ وبلاگ ستايش.

انشا... به همين زودي به همه ي دوستاي خوبم سر ميزنم.

گل مامان فرداي اون شبي كه تب كرده بودي بردمت دكتر و چند تا شربت برات نوشت كه چند روزه مصرف كردي و خوشبختانه خيلي بهتري.

عزيز دلم قول بده هميشه مواظب خودت باشي تا مريض نشي كه من ديوونه ميشم.

قربونت برم شرمنده نتونستم بعد از مريضيت ازت عكس بگيرم و همين عكسا رو ازت داشتم.

به خاطر همه ي خوبيا و مهربونيات ميميررررررررررم برات.

عزيزدلم, ستايش قشنگم امروز بعداظهر باهم رفتيم سر خاك ماماني تو هم رفتي با دوستت حسين حسابي بازي كردي و موقع برگشت تو با بقيه رفتي خونه ي مادر و من رفتم خونه دنبال بابا تا باهم بياييم و طبق عادت هميشگيمون كه هر هفته پنجشنبه شب ميريم خونه ي مادربزرگ بابا امشب هم بريم .

من و بابا اومديم دنبالت و رفتيم اونجا دوباره حسابي بازي كردي و چون بابا بايد به جاي يكي از دوستاش ميرفت شركت ما برگشتيم خونه ي مادر جون( مادر بزرگ من) و بابا رفت شركت. اونجا متوجه شدم كه بدنت داغ شده و احساس كردم تب داري اونموقع بود كه انگار دنيا رو سرم خراب شد خيلي ناراحت شدم

ماماني من نميتونم ببينم تو يه ذره كم حال باشي چه برسه تب كني. بعد با هم اومديم طرف خونه ولي شما از شدت خستگي و بي حالي توي ماشين خوابت برد وقتي رسيديم برات شياف گذاشتم و تو خوابيدي منم اومدم سراغ وبلاگت و دارم برات مينويسم ولي همچنان حالم گرفته است.

گاهي ميام بالاي سرت و چند تا بوس روي صورت مثل ماهت ميزارم و به اين فكر ميكنم كه اگه تو نبودي زندگي هيچ معني نداشت. تويي كه به زندگي من وبابايي عشق و شور دادي.

وقتي به بابايي زنگ زدم و گفتم كه تب كردي اينقدر ناراحت شد كه نگو آخه بابايي عاشقته و هميشه ميگه به داشتن ستايش افتخار ميكنم.

ماماني اميدوارم صبح كه از خواب بيدار ميشي خوب شده باشي و دوباره بشي همون ستايش پر شر و شور كه صداي خنده اش همه ي فضاي خونه را پر ميكنه.

الهي درد و بلات بخوره تو سر من خواهش ميكنم زود خوب شو و ديگه هيچوقت مريض نشو.

عزيزتر از جانم: من در چشمان تو كتاب زندگي را ميخوانم و هر بار كه مژه هاي تو به هم مي خورد يك صفحه از اين زندگي را براي من ورق ميزند.

با تو بودن برايم بهترين لحظات زندگي است و من وجود پر مهر و سرشار از عشق را در كاشانه قلبم به وضوح مي بينم و ميدانم با تو ميشود به خدا رسيد.

7سال از با هم بودنمان گذشته و من هر روز بيش از پيش به اين راز پي ميبرم كه تو خلق شده اي براي من تا زيباترين زندگي را برايم بسازي.

هر روز با شوق ديدنت چشم ميگشايم و وقتي تو را در كنارم ميبينم دوست دارم بارها و بارها در برابر معبودم زانو بزنم و سجده ي شكر كنم كه چون تويي را به من هديه داد.

عشقم: اي كاش گذر زمان در دستم بود تا لحظه هاي با تو بودن را آنقدر طولاني ميكردم كه براي بي تو بودنم وقتي نميماند. در دفتر خاطرات زندگي ام تنها شيريني كه تلخيها را از بين برده وجود نازنينت در روزمرگي هايم است. خوشبختي من در بودن با توست. تو آمدي و عميق ترين نگاه را از ميان چشمان دريايي ات به وصال قلبم نشاندي

همه ي وجودم و همسر باوفايم: من براي همسفر شدن باتو , از تمام دلبستگي هايم گذشتم... حال منم و يك بغل پر از گل هاي عاشقي... تو وعده ي سبز شدن دل كوير را دادي و بغض بي پايان مرا فرو نشاندي.

وقتي كه باران نمي بارد , تو مهرباني ببار

عزيز دلم روز يكي شدنمان را از صميم قلب تبريك ميگم و ميبوسمت.

ستايش جان : زندگي من و بابايي با عشق قبل از ازدواج شروع شد و اين عشق همچنان ادامه داره و و جود تو زيادترش هم كرده. اميدوارم تو هم وقتي بزرگ شدي يه زندگي پر از عشق و تجربه كني.

نفس مني به خدا. اينقدر مهربوني كه حد نداره.

ماماني اين لباسي كه پوشيدي را فاطمه دختر عموي مامان جنت بهت هديه داده. دستش درد نكنه

ميبوسمت هوارتا.